ശ്രുതിലയ സംഗീതമായ്

തളരാത്ത മനമോടെ ഇടറാത്ത പദമൂന്നി നിഴലിനെ നോക്കാതെ മുന്നോട്ടു പോകവേ ഉയരുന്ന തേങ്ങലുകള്‍  ചങ്ങലയായ് ബന്ധിക്കവേ കരളിന്റെ നൊമ്പരം  സാഗരയലകളായ് ഉയരവേ തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കാതെ നേരിന്റെ വഴികളില്‍  ചികയുന്ന മാനസമറിയുന്നു മൃതി തന്‍ മൃദു സ്പന്ദനം  അലകളുയരാത്ത അരുവിയായ് അഴലുകള്‍ മാഞ്ഞ നിനവായ് അതിരുകളില്ലാത്ത സ്നേഹമായ് അകലുവാനാകാത്ത മനസ്സുമായ് ഇടനെഞ്ചില്‍ തുടികൊട്ടും താളവുമായ് കാതരയായ് കാത്തിരിക്കവേ ശ്രുതിലയ സംഗീതമായ് പെയ്തലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നിടാം