ഇരുള്‍ മറ നീക്കി

പൊന്‍വീണയായ് പാടുവാന്‍ മോഹിച്ചുവെങ്കിലുമിന്നു ഞാനൊരു തന്ത്രികള്‍ പൊട്ടിത്തകര്‍ന്ന മണ്‍വീണയായ് മാറിയതെന്തേ കൊഴിഞ്ഞ പൂവിന്നിതളുകള്‍ തേടി വന്നണയുകില്ലൊരു കരിവണ്ടും വിടരാന്‍ വിതുമ്പും പൂമൊട്ടു തേടി പറന്നകലുകയാണേതൊരു ശലഭവും നിറങ്ങളെല്ലാം മങ്ങിയ ചിത്രങ്ങള്‍ മാഞ്ഞു പോകുവതല്ലയോ വീണ്ടുമൊരു ചിത്രം വരച്ചീടുവാന്‍ നിറക്കൂട്ടിനിയും മെനഞ്ഞിടുമോ നിശയുടെ നിശ്ശബ്ദമാം നിമിഷങ്ങളില്‍ വാചാലമാം മനസ്സുകളില്‍ വിരിഞ്ഞു നില്‍പ്പത് കവിതയോ കഥനമേറും കഥകളോ മനസ്സിന്‍ മണ്‍ചിരാതില്‍ കൊളുത്തി വെയ്ക്കാം തിരിനാളം തെളിഞ്ഞിടട്ടെ ഇരുള്‍മറ നീക്കി പൊന്‍ പ്രഭയേകും ദിവ്യ പ്രകാശം