കണ്ണീര്‍മഴ

കടലോളം കണ്ണീര്‍  മനസ്സിലൊളിപ്പിച്ച് ഒരു ഞെട്ടിലിതള്‍വിരിഞ്ഞ ഇരു പൂക്കള്‍ക്ക് വിട ചൊല്ലവേ കാലപാശവുമായെത്തിയ യാത്രാവണ്ടി അഗ്നിക്കിരയാക്കവേ മിന്നിമായുന്നിപ്പോഴും കണ്മുന്നില്‍  ചിതറിതെറിച്ചൊരാ വളപ്പൊട്ടുകള്‍  കാണാമെന്നു വിടചൊല്ലിപോകവേ യാത്രാമൊഴിയെന്നു നിനച്ചില്ലവര്‍  ഉള്ളില്‍ പുകയും കനലുമായ് ഒരു ഗ്രാമമൊന്നടങ്കം തേങ്ങുകയായ് ഒരു നിമിഷത്തിന്‍ പാളിച്ചയില്‍  തകര്‍ന്നുപോയൊരാ കുടുംബത്തിന്‍  കണ്ണീരൊപ്പുവാനാകാതെ തളര്‍ന്നു പോകയായ് കാണികളും  വിധിയെ പഴിക്കുവാന്‍ മാത്രമായ് ബാക്കിയായൊരു പൊന്‍മകളെ നെഞ്ചോടടക്കി പിടിച്ചുകൊണ്ട് കേഴുന്നിതാ ജനയിതാക്കള്‍