Thursday, February 6, 2014

ജനുവരിയുടെ ഓര്‍മ്മയക്ക്..



പിരിയരുതിനിയൊരുനാളും
അകലരുതേ ജീവിതയാത്രയില്‍;
വിട ചൊല്ലി പോകുന്നേരം
പറഞ്ഞതാണെന്നോര്‍ക്കുന്നുവോ

മറഞ്ഞതെങ്ങു നീയിനിയും
മൊഴിയൊന്നു ചൊല്ലാതെ
പരിഭവശരങ്ങളേല്‍ക്കുവാന്‍
വഴിമാറി പോയതെങ്ങു നീ

പിറവി തന്‍ ധന്യതയേറവേ
മരണത്തെ പുല്കുവാനാകാതെ
പിടയുവതിനിയുമറിയാതെ
അകന്നു മാറി നില്പുവതെന്തേ

എന്നിലെ എന്നിലലിഞ്ഞുചേര്‍ന്ന്
സ്വായത്തമാക്കിയതെന്തിനായ്
മധുരമാം വചനങ്ങള്‍ പകരുവാനായ്
ആത്മധൈര്യം തേടുവാനോ

ഒഴുക്കാത്ത നീര്‍ത്തുള്ളികളാല്‍
നിറയുന്ന ഹൃദയ വേദനകള്‍
പകരാതെ ഞാനെന്നെ തടുത്തുനിര്‍ത്താം
അലിവോടെ നിന്നെ കാത്തിരിക്കാം

പുതിയൊരു വര്‍ഷ പുതുമയായ്
ജനുവരി തന്നോര്‍മ്മയായ്
തുളുമ്പുന്ന മിഴിനീര്‍പ്പുവുകളാല്‍
കുറിച്ചിടാം ഒരോമല്‍കാവ്യം

Tuesday, February 4, 2014

എന്തിനായ്....



കനവേറെ കാണ്മതെന്തിനായ്
കരയുവാന്‍ മാത്രമായോ
കരയുവാനാകില്ലയെങ്കിലും
കണ്ണുകള്‍ നിറയുവതെന്തിനോ

ചിറകുകള്‍ നല്‍കിയതെന്തിനോ
പറന്നകലുവാന്‍ മാത്രമായോ
ചിരിക്കുവാന്‍ മറന്നുപോകിലും
കരയുവാന്‍ അറിഞ്ഞീടുമോ

കൊഴിഞ്ഞ പൂവിന്നിതളുകള്‍
പെറുക്കിവെയ്ക്കുവതെന്തിനായ്
മലര്‍മണമില്ലാത്തൊരു മാല്യം
മിഴിനീര്‍മുത്തില്‍ കോര്‍ക്കുവാനോ..

Saturday, February 1, 2014

ഇനിയും വരുകില്ലേ...



തുളുമ്പി നില്ക്കും
മിഴിനീരിറ്റുവീഴാതെ
നിറപുഞ്ചിരിയാല്‍
മനം മയക്കവേ

നോവില്‍ പിടയും
ഹൃത്തടത്തില്‍
പുകയുന്നൊരു
ചിതയെ കാണ്മതില്ലേ

മനതാരില്‍ വിരിഞ്ഞ
പ്രണയമലരുകള്‍
പരിമളമേകാതെ
കൊഴിയുവതെന്തേ

പരിരംഭണത്തിന്‍
നിര്‍വൃതിയിലലിയും
മനോമുകുരത്തില്‍
വിരഹമെന്തിനായ്

അകന്നുപോകും
പദനിസ്വനങ്ങള്‍
ഇനിയും വരികില്ലെന്നു
നിനയ്ക്കുന്നുവൊ നീ