അരുതേ...

മന്ത്രിക്കും സ്വരമായ് ഉയരാത്ത താളമായ് അടങ്ങാത്ത ദാഹമായ് ഉറങ്ങാത്ത മൌനമായ് തളരാത്ത മനസ്സുമായ് അലിവിന്റെ തീരമായ് കിനാവിന്റെ നോവുമായ് അകന്നു നില്പതെന്തേ ഉരുകുന്ന മനസ്സിന്നുള്ളില്‍  പാല്‍നിലാവായ് പെയ്യവേ അറിയുന്നുവോ ശോകം  മൂകമായ് പാടുവതിന്നും  പറയാതെ പോയ നിമിഷത്തില്‍ അകലുവാനാകാതെ ഇനിയും  വഴിമാറി പോയതോ അതോ നീ അറിയാതെ പോയതോ ഇനിയുമീ മൌനം തുടരുകയോ കണ്ണീര്‍കയത്തിലെന്നെ താഴ്ത്തുകയോ നിയതി തന്‍ കളിപ്പാട്ടമാകവേ നോവില്‍ തനിച്ചാക്കരുതേ