നിശ്ശബ്ദമായ്തേങ്ങും
മനസ്സിന്‍ നൊമ്പരങ്ങള്‍
അറിഞ്ഞിട്ടും അറിയില്ലെന്ന്
നടിക്കുവതെന്തിനായ്
വിരലൊന്നു മുട്ടിയാല്‍
വാടുമീ തൊട്ടാവാടി പൂവിനെ
വെയിലേറ്റു വാടുവാന്‍
അനുവദിക്കരുതേ
നിഴലുകള്‍ നീളുമീ
വെയില്‍നാളമേല്കവേ
പൊഴിയുമീ കണ്ണീര്‍മുത്തുകള്‍
വിലപേശുവാനായ് നല്കരുതേ
പൊയ്പോയ വസന്തത്തിന്‍
നഷ്ട സുഗന്ധത്തിനായ്
വീശിയകന്ന കാറ്റിനെ തേടി
വ്യര്‍ത്ഥമായ് അലയരുതേ
കിനാവിന്റെ തീരത്തിനിയും
കണ്ണീര്‍പൂക്കള്‍ വിരിയാതെ
കാണാമറയത്തു നിന്നുമൊരു
സ്വപ്നകുടീരം പണിതുയര്‍ത്താം
No comments:
Post a Comment