അറിവിൻ നാദമായ്....

കരയില്ല ഞാനിനി എത്ര നൊന്തെന്നാലും
എന്നും കാണ്മതീ കണ്ണീരു വറ്റിയൊരു ഉറവ മാത്രം
ചടുലമാം വാക്കുകളെന്നിൽ പതിക്കുമ്പോൾ
ചാട്ടവാറടിയേറ്റു പുളഞ്ഞതെൻ മനം

ദാനമായ് കിട്ടിയൊരു ജന്മത്തിൻ
ശേഷിപ്പു ഞാനിങ്ങു നല്കീടട്ടെ
തീരാ പ്രണയത്തിൻ തീരത്തു നിന്നും
ശേഷക്രിയയ്ക്കുള്ള കറുക നാമ്പൊന്നു നുള്ളീടട്ടെ

കണക്കുകളെല്ലാം പിഴച്ചിടുമ്പോൾ
കൂട്ടലും കിഴിക്കലും പിഴകൾ മാത്രം
അറിവിന്റെ നാദമായ് തീർന്നുവെന്നാൽ
അറിയാതെ തന്നെ നമിച്ചു കൊള്ളാം