ഇനിയും....

പറയുവാനാകാത്ത നൊമ്പരങ്ങള്‍  കണ്ണീരിനുള്ളിലൊളിപ്പിക്കവേ അറിഞ്ഞിട്ടും അറിയാതെ പോകവേ നീയെന്നെ അറിയുന്നില്ലെന്നു നടിക്കുന്നുവോ നിലാപ്പക്ഷിയായ് ഇരുളില്‍ കേഴവേ നൊമ്പരമുണര്‍ത്തും ഗാനം കേള്‍ക്കാതെ നിഴലിനെ തോല്‍പ്പിക്കുമൊരു പൌര്‍ണ്ണമിയായ് തെളിഞ്ഞീടുമോ പെയ്തൊഴിയാത്ത മഴമേഘമായ് പകലിനെ ഇരുളലയാല്‍ മൂടവേ തെളിഞ്ഞു നില്ക്കുമാ മിന്നാമിന്നിയായ് ഇത്തിരി വെട്ടം പകര്‍ന്നേകുമോ മഴ നനഞ്ഞൊരു ശലഭമായ് പറന്നുയരാനാകാതെ പിടക്കവേ ഒരു നനുത്ത കാറ്റായെന്നെ തലോടി ചിറകുകള്‍ പറക്കമുറ്റതാക്കില്ലേ കാതോര്‍ത്തിരിക്കാമിനിയും  നിന്‍ വേണുഗാനമരികിലെത്തുവാന്‍  ഇനിയും വഴിമാറി പോകരുതേ ഇടറുന്ന സ്പന്ദനം അറിയാതിരിക്കരുതേ വിരഹത്തിന്‍ കണ്ണീരൊഴുക്കും  സന്ധ്യ തന്‍ നിലയ്ക്കാത്ത തേങ്ങലുകള്‍  ഉണര്‍ത്തു പാട്ടായ് മാറ്റുവാന്‍  ഇനിയും നീയെന്നരികിലെത്തുകില്ലേ