വര്‍ണ്ണചിത്രം....

നിറഞ്ഞമൌനത്തിന്‍ പൊരുളറിയാതെ അടര്‍ന്നു വീഴും കണ്ണീരറിയാതെ പിടഞ്ഞു തീരും മനസ്സിന്‍ നോവുകള്‍ ഉടഞ്ഞ കണ്ണാടി പോല്‍ ചിതറിയതെന്തേ തീരാത്ത മൌനത്തില്‍ മുങ്ങിയതെന്തേ തോരാത്ത കണ്ണീരു പകര്‍ന്നേകുവാനോ കിനാവിന്റെ തീരത്തിലെത്തി നോക്കുവാന്‍ നിദ്ര തന്‍ ജാലകം തുറന്നുവെന്നോ വിടരാതെ പോയ സുമങ്ങളൊക്കെയും വാടാതെ തന്നെ കൊഴിഞ്ഞുവെന്നോ ചിലമ്പാതെ ചിലുമ്പുന്ന കാറ്റിന്‍ മര്‍മ്മരം കൊലുസ്സിന്‍ കലമ്പല്‍ മറച്ചുവെന്നോ ഒരുവട്ടം കൂടിയാ ഇടവഴിയിലൂടെ ഓടിക്കളിക്കുവാന്‍ മോഹിക്കവേ നിറങ്ങളെല്ലാം മാഞ്ഞുപോയൊരു വര്‍ണ്ണ ചിത്രമായ് മാറുന്നു