പകരമാകില്ല...

അസ്തമയ സൂര്യനെ പ്രാപിക്കവേ ചുവന്നു പോയൊരു കടലലകളേ കാറ്റിന്‍ കരങ്ങളറിഞ്ഞില്ലല്ലോ നിന്നില്‍ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചൊരു കുടിലത വിരിയും മുന്‍പേ ഞെട്ടറ്റു വീണൊരു പൂവിന്നിതള്‍ കവര്‍ന്നെടുക്കും  ചോണനുറുമ്പേ, നീയും കേട്ടതില്ലേ ഹൃദയമുരുകും തേങ്ങലുകള്‍  അരുതെന്നു വിലപിക്കാനാകാത്ത നിഷ്കളങ്ക ബാല്യത്തിന്‍ കൌതുകങ്ങള്‍  പിച്ചിയെറിഞ്ഞ കരാള ഹസ്തമേ കഷ്ടം; നിന്നെ താതനെന്നുര ചെയ്യുവാന്‍, ചിതറി തെറിച്ച വളപ്പൊട്ടുകളും  ഉടയാതെ പോയൊരു പാവക്കുട്ടിയും  നെഞ്ചോടടുക്കി പതം പറയുന്നൊരമ്മ തന്‍  കണ്ണീരിനു പകരമേകാന്‍ എന്തിരിപ്പൂ കാലം മായ്ക്കും വേദനയെന്നു ചൊല്ലിയാലും  അമ്മ തന്‍ നെഞ്ചിലെ തീയണയുകില്ലൊരു നാളിലും  എത്ര ജന്മം പിറവിയെടുത്താലുമീ ചിതറിതെറിച്ച സ്വപ്ങ്ങള്‍ക്ക് പകരമാകില്ലൊന്നും