നോവും കാഴ്ച…

ഇതള്‍ കൊഴിഞ്ഞ പൂവിനെ പോല്‍ ചിറകൊടിഞ്ഞ പറവയെ പോല്‍ ഉറവയില്ലാത്ത അരുവിയെ പോല്‍ ജീവനറ്റ ശരീരമായ് മാറിയതെങ്ങിനെ കണ്ണൊന്നു തെറ്റിയ നേരമെന്നുടെ ബധിരകര്‍ണ്ണങ്ങളിലെത്തിയില്ലൊരു ചീറിപ്പായുമാ തീവണ്ടി തന്നുടെ നിലവിളിയുമട്ടഹാസവും നാമസങ്കീര്‍ത്തനം ചൊല്ലിതീരാതെ പുത്തരിപ്പായസമുണ്ണുവാനാകാതെ ചിതറിപ്പോയൊരാ ശരീരമിന്നൊരു നോവും കാഴ്ചയായ് മാറിയല്ലോ നിലച്ചു പോയൊരു ജീവിതരാഗം ഉണരുവനാകാ തെ ഉറങ്ങിയതല്ലേ കാത്തിരിക്കും മനസ്സുകള്‍ ദുഖസാഗരത്തില്‍ ആറാടിയല്ലോ